Rodzicu, możesz zmotywować swoje dziecko do nauki
i pomóc w efektywnym uczeniu się w domu!
1.Spraw, by dziecko uwierzyło we własne siły i możliwości.
- Doceniaj wysiłek, wkład pracy, wytrwałość w działaniu, a nie tylko efekty.
- Chwal dziecko nie tylko za dobre oceny, ale nawet za najdrobniejsze osiągnięcia.
- Wspólnie z dzieckiem przyklej w widocznym miejscu kartkę z tytułem „Co już umiem?”
- Unikaj porównywania z rodzeństwem oraz innymi uczniami.
- Przekonuj, że porażki zdarzają się każdemu i nie należy się poddawać. Nie wyśmiewaj niepowodzeń.
- W przypadku doświadczenia przez dziecko porażki, nie zaprzeczaj jego uczuciom mówiąc, że nic się nie stało. Nazwij jego uczucia (np. widzę, że jest Ci bardzo smutno z tego powodu, widzę, że jesteś rozczarowany i zniechęcony przez złą ocenę).
2. Naucz dziecko samodzielności i odpowiedzialności za szkolne obowiązki.
- Powstrzymaj się od nadmiernej ingerencji. Brak samodzielności utrudnia naukę, nie pozwala dziecku wierzyć we własne siły.
- Pomoc nie powinna sprowadzać się do robienia za dziecko.
- Rozmawiaj z dzieckiem jak najwięcej, wysłuchuj je uważnie, okaż zrozumienie, nie bagatelizuj jego problemów, interesuj się jego sprawami.
- Jeśli jesteś zmęczony bądź nie masz akurat czasu nie mów ,,daj mi spokój, radź sobie sam”. Zaproponuj, aby zajęło się czymś innym. Zapewnij, że poświęcisz mu czas później.
- Wspieraj, ale nie wyręczaj. Udzielaj pomocy, gdy sobie nie radzi; w razie potrzeby udzielaj wskazówek naprowadzających, tłumacz.
- Sukcesywnie i dyskretnie kontroluj postępy dziecka w nauce.
3. Stwórz dziecku odpowiednie miejsce i ,,klimat” do nauki.
- Zapewnij dziecku własne i stałe miejsce pracy, przewietrzone, oddalone od hałasów, uporządkowane.
- Wyeliminuj zbędne bodźce wzrokowe i słuchowe. Pokaż dziecku, że skupiona uwaga
i koncentracja na zadaniu pomaga szybciej zapamiętywać. - Pamiętaj, że ogromne znaczenie ma atmosfera panująca w rodzinie. Unikaj atmosfery napięcia. Naukę utrudniają: strach, lęk, konflikty i kłótnie.
- Akceptacja i bezpieczeństwo są ważnymi czynnikami efektywnej nauki. Jeśli dziecko będzie miało spokój, równowagę emocjonalną oraz wsparcie, chętniej będzie pracować, a jego szkolne zmagania staną się łatwiejsze.
4. Sprawdź, czy dziecko stosuje podstawowe zasady uczenia się.
- Ucz dziecko systematyczności. Nawet jeśli nie radzi sobie z czymś, jest słabsze, systematyczną pracą może to nadrobić.
- Przypomnij dziecku, że uczymy się od ogółu do szczegółu. Najlepiej zapamiętujemy początek i koniec tego, czego się uczymy. Większej uwagi i skupienia będzie zatem wymagało przyswajanie informacji zawartych w środkowej części materiału.
- Zachęcaj dziecko, aby uczyło się nowych zagadnień.
- Uświadom dziecku, jak ważne jest uczenie się przez zrozumienie. Najpierw należy zrozumieć, potem zapamiętać.
- Zwróć uwagę, by dziecko podczas nauki angażowało jak największą ilość zmysłów.
- Zachęcaj do nauki poprzez przygotowywanie gier, zabaw, quizów.
5. Zadbaj o odpoczynek dziecka podczas długotrwałej nauki.
- Naucz dziecko wyznaczać czas pracy i czas odpoczynku.
- Zachęcaj dziecko do ćwiczeń ruchowych, które pobudzają i ,,odświeżają’’ umysł.
6. Zadbaj o rozwijanie dziecięcych zainteresowań.
- Zadbaj o to, aby Twoje dziecko miało możliwość rozwijania zainteresowań i zdolności.
- Naucz korzystania z różnych źródeł informacji np. gier dydaktycznych, czasopism, słowników, encyklopedii, nowych technologii informacyjnych.
- Pierwszym krokiem, aby zachęcić dziecko do nauki jest zachęcenie do czytania. Dziecko, które od najmłodszych lat czyta dla przyjemności z mniejszym oporem sięgnie po podręczniki szkolne.
- Zachęcaj do nauki poprzez zabawę – zgadywanki, krzyżówki, ciekawostki, zabawy logiczne mogą być dobrym początkiem do rozwijania zainteresowań.
- Oglądaj z dzieckiem ciekawe programy w TV, rozmawiajcie o nich.
- Często zwracaj uwagę dziecka na to, że wiedza przydaje się w codziennym życiu. Podkreślaj praktyczne korzyści płynące ze zdobywania wiedzy (podawaj konkretne przykłady).
7. Współpracuj z nauczycielami, pedagogiem i psychologiem szkolnym.